Polski poeta, pisarz i krytyk literacki Sergiusz Sterna-Wachowiak w swojej książce Szyfr i konwencja. O językach i gatunkach poezji XX wieku (Eseje i Szkice), która została wydana ćwierć wieku temu (1986), zamieścił interesujący fragment dotyczący Eliota. Jednym z tematów przywołanych w książce są rozważania dotyczące geometryzacji języka.
The Polish poet, writer, and literary critic Sergiusz Sterna-Wachowiak in his book Code and Convention. About language and genres of 20th century poetry. (Essays and Papers), which came out a quarter of century ago (1986), wrote interesting excerpt on Eliot. One of the quoted themes of this book are deliberations about geometrisation of language.
"Skompromitowane zdanie-bluszcz, tak znane np. liryce opisowej - można to chyba tak wyobrazić - ustępuje pola zdaniu-róży. Wiersz róża, wiersz-przedmiot, wiersz układ, żywa forma, jak prastare w liryce hinduskiej zdanie-lotos i późniejsze japońskie haikai, jest nie tylko najwyższą, całościową konkretyzacją "zwornika przedmiotowego", ale bywa ponadto zalążkiem, nabrzmiałym pączkiem rozwijającej się zeń nowej rzeczywistości, świata poetyckiego." (s.77.)
"Wizja całości, Całość, składa się u Eliota ze strzępów i fragmentów, a u Peipera z całości coraz szczegółowszych. Oko Eliota przesuwa się więc po ziarnistych płaszczyznach rzeczywistości, oko Peipera widzi także w głąb, przenika, poprzez warstwy płatków zdania-róży przebija się do sensu." (s.79.)
The Polish poet, writer, and literary critic Sergiusz Sterna-Wachowiak in his book Code and Convention. About language and genres of 20th century poetry. (Essays and Papers), which came out a quarter of century ago (1986), wrote interesting excerpt on Eliot. One of the quoted themes of this book are deliberations about geometrisation of language.
"The discredited ivy-sentence, so well-known to, for exemple, descriptive poetry, one may imagine in this way: it's giving a place to a rose-sentence. A rose-poem, thing-poem or setup-poem, a living form, as a lotus-sentence in the ancient Hindi lyric and the subsequent Japanese haikai, is not only the highest total concretisation of "an objective correlative", but sometimes it is also a germ, a turgid bud from which a new reality unfolds: the world of poetry." (p. 77.)
"The vision of wholeness, Wholeness, in Eliot consists of fragments and silvers, and in Peiper of more and more detailed wholesnesses. Eliot's eye moves, therefore, through granular planes of reality, the eye of Peiper sees also inward, it penetrates through layers of petals of rose-sentence and breaks through to the meaning" (p.79.)(transl.of myself)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz